beraad

Onbevangen in de politiek ben ik al lang niet meer. Dat wordt ook al snel vertaald naar naïef, alsof dat verkeerd zou zijn. Naief, is dus letterlijk, net geboren, je hebt nog geen ervaringen opgedaan. En inderdaad, als je ouder wordt doe je steeds meer ervaringen op en helaas zorgen veel van die ervaringen ervoor dat je argwanend wordt ten opzichte van de bedoelingen van je medemensen. In de politiek is dat nog een graadje erger dan elders, al moet je de politieke machinaties in de kerk of het werk ook niet uitvlakken. Hoe snel leren kinderen daar al mee om te gaan? Hoe snel slagen ze erin hun ouders en grootouders naar hun hand te zetten? Waarom vinden we het enerzijds zo leuk dat ze nog  onbevangen zijn en willen we dat ze anderzijds voorbereid zijn op het 'echte' leven, waarin je niemand kunt vertrouwen?
Gisteren heb ik weer eens (even, want opa is druk met van alles!) op mogen passen op onze kleinzonen in Utrecht. Heerlijk om te zien hoe deze nog tamelijk onbevangen jongens optimistisch en met groot ontzag voor hun opa in het leven staan. En tegelijkertijd fijn om te zien dat ze nog volstrekt eerlijk zijn en sociaal. Wanneer verandert dit en waardoor? Je zou ze altijd zo willen houden en meteen weet je dat ze dan een heel zwaar leven zullen hebben. Hoe eerlijk kun je blijven in dit leven? Moet je altijd de waarheid zeggen, ook als dat niet relevant is? Mag een leugentje om iemands bestwil? Is de feitelijke waarheid ook de  gewenste waarheid?
Is de waarheid die ik denk te kennen, ook de waarheid zoals die door anderen wordt ervaren? Zodra iemand zegt dat hij de waarheid spreekt, moet je oppassen, denk ik. Zeker als het in relatie tot geloof staat. Jezus redt, maar waarvan en waarom moet ik gered worden?
Gisteren was ik op het CDA congres in Utrecht. Honderden bevlogen partijpolitici, die allemaal idealen hebben over het inrichten van de samenleving en daaraan ook een bijdrage willen leveren. Hoevelen daarvan hebben een verborgen agenda? En is ambitie dan iets verkeerds?
's Morgens was er een terugkomdag van het Steenkamp Instituut voor de trainers. Onder anderen hebben we een intervisietraject doorlopen, wat ook heel nuttig was. Het trainen van toekomstige raadsleden blijft heel leuk om te doen. Aanstaande woensdagavond start er weer een nieuwe  (laatste?) training voor  nieuwe CDA-raadsleden in Oisterwijk. Ik zie er naar uit.
De afgelopen week stond wat mij betreft vooral in het teken van duurzaamheid. Vrijdag was het warme truiendag. Twee basisscholen deden ook mee.  Marijke en ik zijn naar de Berkenhof en de Ontdekking gegaan om er foto's te maken en we proberen er een stukje over in het weekblad te zetten.  Op woensdagmorgen hadden Paul en ik een afspraak met Delta, het schoolbestuur van vrijwel alle basisscholen in Oosterhout om te proberen het bestuur warm te krijgen voor duurzaam beleid. Hopelijk gaat dat lukken. Leuk was ook dat gemeenteambtenaren meededen met de warme truiendag. Hoe meer mensen zich bewust zijn van de noodzaak om duurzaam met onze middelen om te gaan, hoe beter het is. Zelf hebben we vrijdag de thermostaat ook twee graden lager gezet. Nou staat bij ons de thermostaat normaal gesproken nooit hoger dan 18 graden, dus dat was een frisse dag met maar  16 graden! Maar we hebben het overleefd, eigenlijk ook, omdat we 's avonds de open haard aangedaan hebben! dus een beetje oneerlijk is dat wel.
Nog een raadsvergadering te gaan, hoewel..? Door alle gedoe over het landschapspark, zou het maar zo kunnen dat de informele raadsvergadering van 26 maart, waarin afscheid genomen wordt van de vertrekkende raadsleden, nog een formeel agendapunt krijgt. Overigens had ik in de vorige vergadering gemekld dat het mijn zwanezang was, nu blijkt dat er wellicht nog een sterfscene volgt.
We wachten maar af.